Zij behoren tot de vaste kern van trouwe spelers die de vereniging ,ook in deze moderne tijd van individualisering, fier overeind houden. Loes had haar dag niet ,ook de eenvoudige berekeningen kosten dan veel energie, het kijken wordt dan een vorm van staren, waarbij de opgestelde schijven één onoverzichtelijke brei lijken te vormen. Als een abstractie in optima forma. Bijna iedereen heeft hier wel eens last van. En dan is het wachten op de onvermijdelijke fout , die dan ook prompt kwam. Loes kwam twee schijven achter en kwam er daarna niet meer aan te pas. Jan Koerselman walste soepel over Willem Buschers heen en die leed daarmee een verpletterende nederlaag.
Nico Rosink leed zijn eerste nederlaag en dat was tegen Yuen Wong. Nico staat nog wel bovenaan maar Yuen sluipt langzaam maar zeker naderbij. Gerard Santen stond gewonnen tegen Bart Venneker , maar geheel onnodig plaatste hij een offer waardoor Bart kon ontsnappen naar een puntendeling. Fons ten Broeke won van Marinus Freriks en daarmee kon hij goedgemutst huiswaarts gaan. Henk de Lange had een licht overwicht tegen Michiel Hagreis maar het viel allemaal binnen de remise marges. Henk is voorlopig wel de remise koning. Meer dan de helft van zijn partijen eindigde in een puntendeling, maar de term “hakken” is wat hem betreft ongepast en dus niet van toepassing. Het bekeravontuur van het provinciale viertal was slechts een kort leven beschoren. Er werd met 5-3 van Enschede verloren. De zo goed op dreef zijnde Marinus Bosman lijkt een vormcrisis te hebben. Hij verloor en dat gold ook voor Peter Behrens. Hans van der Zon won overtuigend en Jos Moorman sprokkelde nog een puntje maar daarmee werd de uitschakeling wel een feit.
De uitslagen:
A.Hanegraaf- L.Grooters 2-0
W.Buschers- J.Koerselman 0-2
H.de Lange- M.Hagreis 1-1
R.Vollenbroek- B.Noppers 1-1
J.Bosch- L.Springer 1-1
Y.Wong- N.Rosink 2-0
M.Freriks- F.ten Broeke 0-2
B.Venneker- G.Santen 1-1
| < Vorige | Volgende > |
|---|
Partners in tekst
