Zo vlak voor de feestdagen ging het er gemoedelijk aan toe bij de Bornse Dam Vereniging.
Al snel keek Gerard Santen vol verbazing en ongeloof naar het dambord. Kon hij zomaar een twee om vier nemen tegen de toch door de wol geverfde Peter van Esch? Zat daar niets achter? Schouderophalend voerde hij de combinatie uit en Peter was zo verstandig om de partij dan maar meteen op te geven. Loes Grooters keek en luisterde eens naar wat er allemaal om haar heen gebeurde en dacht niet goed na over haar volgende zet en vervolgens kon Gerrit Bosch een simpele doorbraak nemen en dat betekende een abrupt einde van een boeiende partij. Marinus Bosman kreeg al snel een verloren stand tegen Yuen Wong, hij liet zich dat niet meer bewijzen en gaf het op. Fons ten Broeke kreeg ogen zo groot als schoteltjes, hij was in een simpele damcombinatie gelopen en Bennie Vetketel liet zich dat buitenkansje niet ontnemen. Zoals dat een ex-agrariër betaamt ploeterde Fons nog een tijdje door maar dat mocht niet baten.
Willem Buschers en Peter Behrens zetten het bord in vuur en vlam en in het dammen-eindspel trok Willem uiteindelijk aan het langste eind. Tonnie Keijzer won (alweer) van Jan Koerselman. In een wisselvallige partij won Jos Moorman van Bart Venneker maar dat had ook zomaar andersom kunnen zijn . Richard Vollenbroek vierde zijn terugkeer met een puntendeling tegen Marinus Freriks. Het leek alsof Henk de lange bevangen was door een “feestdagen-dipje”. Hij startte nog wel goed tegen Nico Rosink maar halverwege de partij raakte hij de weg volledig kwijt. Jan Bosch en Michiel Hagreis speelden een degelijke klassiek-achtige partij. Jan Bosch heeft een patent op deze speelwijze en dat leverde hem een degelijke puntendeling op.