Louter overwinningen in de onderlinge van de Bornse Dam Vereniging.
Bij het damspel speelt het psychologisch aspect ook een belangrijke rol. Er speelt zich heel wat af tussen de oren. Voor sommige spelers zou iets meer zelfvertrouwen de kans op een goed resultaat ten goede kunnen komen. Nico Rosink forceerde schijfwinst en daarna ging het snel bergafwaarts met Gerard Santen. Leo Springer maakte gebruik van de onevenwichtige schijven verdeling van Fons ten Broeke en brak door naar de damlijn. Michiel Hagreis bouwde een sterke centrumstand op tegen Loes Grooters die dus weer koos voor haar favoriete randspel. Michiel miste een fraaie damcombinatie, maar in het middenspel bouwde Loes het niet goed op en Michiel profiteerde. Het leek er op dat Yuen Wong zich stuk zou bijten op het klassieke bolwerk van Gerrit Bosch. Yuen moest diep gaan maar bereikte uiteindelijk een overmachtseindspel. Bij analyse bleek dat er nog een studie-achtige ontsnapping in het eindspel zat. Een offer waarbij zelfs een overgebleven 1 om 4 nog remise zou zijn geweest, omdat er dan altijd een schijfje op de tocht komt te staan. Bart Venneker won van Arie Hanegraaf en Marinus Freriks won van Willem Buschers.
Op de zaterdag reisde het eerste team af naar Friesland om het op te nemen tegen Damcombinatie Fryslân. Een tegenstander van formaat en daar kwam Borne al snel achter. Gerald Krol liep vast en kwam er niet meer aan te pas. In een klassieke stand verzuimde Roelof Jan de Haan het om zijn linkervleugel te ontwikkelen en kwam in de knel. Een redding in de vorm van een doorbraakje werd over het hoofd gezien. Leo Springer stond goed maar wou wat al te frivool oprukken naar de damlijn en dat werd genadeloos afgestraft. De enige overwinning kwam op naam van Nico Rosink. Na lang aandringen wist hij zijn tegenstander te verschalken. Een 10-6 nederlaag en de kwetsbaarheden werden deze keer op pijnlijke wijze blootgelegd.