Een marathon partij op de vrijdagavond.
De partij tussen Jan Bosch en Nico Rosink werd pas na 84 zetten beëindigd. Het hadden er ook 95 of zelfs honderd kunnen zijn. Een prachtig en gecompliceerd eindspel waarin Nico aan de leiding ging en Jan de weg naar remise uiteindelijk niet wist te vinden. En zo ging de winst uiteindelijk naar Nico. Een dag later werden er met behulp van de computer nog enkele schitterende winst varianten ontdekt. In de “luwte” speelden Toni Ramirez en Hans van der Zon foutloos en gelijkwaardig richting puntendeling. Gerrit Bosch zag een dreiging over het hoofd , hij kwam een schijf achter en de winst ging zodoende naar Michiel Hagreis. Er wordt wel eens denigrerend over 4-10 gesproken maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Dit keer was dat wel een nadelige zet. Jos Moorman maakte dat foutje in de opbouw. Op termijn kwam Henk de Lange daardoor een schijf voor en won uiteindelijk ook de partij. Willem Buschers trapte nadrukkelijk in een damcombinatie en Peter van Esch was er als de kippen bij om dat cadeautje uit te pakken. Tonnie Keijzer had nog lang uitzicht op remise tegen kampioen Yuen Wong ,maar die trok uiteindelijk toch weer aan het langste eind. Freddy Olthof kreeg twee keer de kans om van Jan Hoven te winnen door het nemen van een damcombinatie maar dat werd niet gezien. In het zicht van de remise haven verloor Freddy nog door een ongelukkige korte vleugel blokkade.