Dammen en de spreekwoordelijke lange adem, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Jelle Jepma kon winnen doordat hij de stand kon laten vastlopen maar dat werd niet gezien. In een gelijkwaardige dunne stand ging Loes Grooters nog richting winst door het nemen van een doorbraakcombi. Gerard Santen werd het slachtoffer van een “kaatsingzetje “ en dat werd door Jan Bosch op geroutineerde wijze verzilverd. Peter van Esch combineerde naar schijfwinst en had daarna de winst binnen handbereik maar tegenstander Johan Essink redde een punt door het nemen van een zeer fraaie damcombinatie. Gerrit Bosch combineerde naar schijfwinst maar de taaie Toni Ramirez bleef doorknokken en na een onnauwkeurige zet van Gerrit wist hij toch nog een puntendeling te bereiken. Geen vuiltje aan de lucht voor Fons ten Broeke. Hij profiteerde van een ongelukkige opbouw van Bart Venneker en kwam een schijf voor. Maar er kwam ruis op de lijn, Fons leverde een schijf in en verloor uiteindelijk zelfs nog. In een klassieke stand deed Michiel Hagreis een onnauwkeurige zet en dat werd door Yuen Wong op uiterst geconcentreerde wijze uitgebuit. De partij tussen Hans van der Zon en Nico Rosink was er zeker één van het hebben van de lange adem. Al in de opening maakte Hans een foutieve afruil en kwam een schijf achter. Maar in een klassiek geworden stand kreeg Hans uitzicht om te ontsnappen naar een puntendeling. In een lang en lastig eindspel wat nog wel remise was raakte Hans het spoor bijster en verloor toch nog..