De tachtigers speelden dit keer een prominente rol op de clubavond van de Bornse Dam Vereniging.
Adem benemend en van een zeldzame schoonheid was de partij tussen Loes Grooters en Bertus Noppers. Bertus is de tachtig al gepasseerd maar dat belette hem niet om Loes In grote moeilijkheden te brengen. Maar alle inspanningen eisten hun tol en plotseling keerden de kansen. Bertus miste eerst nog een zeer verrassende redding, die ook door alle omstanders niet gezien werd en uiteindelijk was het toch Loes die aan het langste eind trok. Yuen Wong moest aantreden tegen Leo Springer die de tachtig al ruim gepasseerd is. Leo had bijna tot het eind nog uitzicht op remise, maar de volharding van Yuen werd beloond. In het lange en ingewikkelde eindspel maakte Leo uiteindelijk toch nog een foutje. Nico Rosink stuitte op een taaie Gerard Santen die aanvankelijk zelfs het beste van het spel had, maar gaandeweg de partij maakte Gerard toch nog een paar foutjes en Nico profiteerde uiteindelijk toch nog. Marinus Bosman nam een ruil naar het kerkhofveld en dit keer ging deze onheilspellende benaming hand in hand met schijfverlies voor Marinus en tegenstander Michiel Hagreis won overtuigend. Jan Koerselman had het geluk dat hij voor de tweede week op rij ontsnapte aan schijfverlies, maar Bart Venneker zag het niet en liet zich vervolgens in de luren leggen. Bij een grote afwikkeling die werd ingezet door Peter van Esch sloeg Marinus Freriks verkeerd en verloor vervolgens snel. Typisch een kwestie van een soort bomzet die ,in de juiste volgorde uitgevoerd ,met een sisser had kunnen aflopen. Bennie Vetketel en de immer voor spektakel zorgende Willem Buschers speelden een partij waarin er kansen voor beiden waren want er werden meerdere combinaties over het hoofd gezien maar een degelijke Bennie trok uiteindelijk aan het langste eind. Peter Behrens verzorgde zijn rentree met een degelijke puntendeling tegen de al even degelijk spelende Arie HanegraaF die openlijk sprak over zijn aspiraties om remise koning van het toernooi te worden.